به نظر من ملت هاي بدبخت چند شاخصه دارند.

1- درعين بدبختي احساس خوشبختي مي كنن.

2- در عين سقوط اقتصادي، دم از پيشرفت و آمارهاي آن چناني مي زنن.

3- عين سگ دروغ مي گويند و دروغ هايشان هم تيتر درشت روزنامه ها مي شود.

4- نه مردم به دولت و نه اعضاي دولت هيچ كدام به هم اعتماد ندارند.

5- كسي فكر پيشرفت مملكت نيست هركس فكر پيشرفت خودشه.

6- به حقوق ماهيانه فكر نمي كنن و همه اش دراين فكر هستند كه چطوري بدزدند.

7- تسبيح به دست مي گيرن و به جاي ذكر، تعداد آدم هايي كه زمين زدن رو مي شمرن.

8- درعين بي ادبي و هرزه زباني خودشان را ملتي با فرهنگ و تمدن مي دانند.

9- اكثرشان عين گوساله رفتارمي كنن به خصوص زمان سوار شدن به اتوبوس اما هركي اون يكي رو مقصر مي دونه.

10- اگه بخوام بنويسم كه هزاران هزار شماره ميشه. اي بابا تو هم حوصله داري ها...

اما به اين سوال جواب بده. آيا ما ملت بدبختي هستيم؟